Wednesday, December 01, 2010

Ξημερώνει Δεκέμβρης..



Ο ύπνος δεν με παίρνει αν και η λαχτάρα μου γι αυτόν σήμερα είχε χτυπήσει κόκκινο... η ώρα είναι πέντε και ο ύπνος παραμένει επιθυμία, παρά πράξη... είναι μάλλον που ξημερώνει ο Δεκέμβρης...πάντα με πιάνει λαχτάρα με το Δεκέμβρη... είναι σίγουρα γιατί τη δεύτερή του μέρα γεννήθηκα και γιατί η εικοστή του πέμπτη μέρα μου χάρισε το όνομα μου...για το οποίο είμαι περήφανη...είναι γιατί ο κόσμος γεμίζει με άπειρα φωτάκια και μοιάζεει με τον επαρχιακό ουρανό... ευτυχώς αυτά δεν πέφτουν...είναι που παίρνω δώρα και αγκαλιές περισσότερες...νομίζω πως απλά αγαπώ το Δεκέμβρη, γιατί μέσα σε αυτόν έγινε η πρώτη μου γνωριμία με τη ζωή και μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις... ακόμα κι αν ήθελα να πενθήσω το χαμό της αγαπημένης αρσενικής φιγούρας, του Γιώργου Φούντα...το ξημέρωμα του Δεκέμβρη δε με αφήνει (τουλάχιστον για την ώρα)...Θέλω να ζήσω άπειρους Δεκέμβρηδες...

νομίζω πως απλά αγαπώ το Δεκέμβρη, γιατί μέσα σε αυτόν έγινε η πρώτη μου γνωριμία με τη ζωή και μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις...

και γιατί έρχεται πάντα αυτό το κομμάτι στο νου ...και κάθε φορά που τ'ακούω, εύχομαι να ξημέρωνε Δεκέμβρης...

και να που ήρθε και πάλι και τραγουδάω...

Long Decemeber and there are reasons to believe
maybe this year will be better than the last....

And sure there are reasons to believe that

Νομίζω πως ναι... φέτος έχω περισσότερους λόγους από ποτέ

1 comment:

Anonymous said...

Well said. Nice text...