Εφηβικοί έρωτες μιας άλλης εποχής...

που ακόμα με στοιχειώνουν...ναι σε πρόδωσα σήμερα...δεν ήρθα να σε δω...γαμώ τις δουλειές μου...και φρόντισες να με σκοτώσεις με τον καλύτερο τρόπο...χωρίς να ξέρεις το μέγεθος της πληγής...θ' άκουγα για πρώτη φορά live τον μεγάλο μου εφηβικό έρωτα...δια στόματός σου...και θα το παιζες για μένα...ένα δάκρυ μου έφυγε...ξέρεις δεν το σηκώνω ψυχικά...ίσως και υποσυνείδητα αποφάσισα να μην έρθω...ή μου ρθαν έτσι τα πράγματα...η πρώτη απώλεια πάντα πονάει περισσότερο από κάθε άλλη...ίσως να μην ήμουνα έτοιμη να τον ακούσω, έστω και δια της δικής σου φωνής...κι ας είναι η μοναδική που θα θελα ν'ακούω τα τραγούδια του...σ' ευχαριστώ όμως...κι ας με σκότωσες στιγμιαία...κι ας μου άνοιξες την τεράστια πληγή μου και πάλι...οι προθέσεις σου ήταν οι ευγενικότερες όλων και ίσως η ομορφότερη προσφορά που έχει κάνει κανείς για μένα εδώ και πολλά χρόνια...σημαίνει πολλά...

ούτε και γω ξεχνώ...και θα μαι εδώ να σου δίνω χρόνο, για όσο χρειαστεί και όποτε χρειαστεί...να το ξέρεις...