το γλυκό σταφυλάκι στο πιάτο με τα ζουμάκια του, να με γιάνει...τη διάθεσή μου, τη μελαγχολική. Λίγο γλυκό σταφύλι και όλα γίνονται όμορφα ξανά...Σχεδόν αναπολώ εκείνο τον Οκτώβρη χωρισμού που το γλυκό σταφύλι με άφησε να χαιδεψω με στοργή τη μοναχικότητά μου. Μου λείπει που το δάκρυ το σκούπιζε μια κουταλιά. Βάλσαμο και μαγεία μαζί η γλύκα του, σα σιρόπι μυστικό για την καρδιά, τα όνειρα και τη στιγμή...
Γι' αυτό καλέ μου, λέω να περάσω μια από αυτές τις μέρες, απ' όπου είσαι και να σ'αφήσω λίγο γλυκό σταφυλάκι, ν' αποκτήσει σκοπό ο χωρισμός...
No comments:
Post a Comment