...H παρουσία σου στην πόλη μας

Πάντα ήταν αισθητή και η απουσία σου ταυτόχρονα. Δε μπορώ να καταλάβω το πως... περπατώ στην πόλη μας, ξέροντας πως εσύ επέλεξες μια άλλη πόλη, άλλης χώρας, που μοιάζει να σε χωράει περισσότερο από κάθε άλλη. Όμως όσο, όταν και όποτε κινούμαι σ' αυτή μοιάζουν οι γωνίες έτοιμες να σε υποδεχθούν και την ίδια στιγμή μένουν μοναχικές, σκιαγραφώντας άγνωστες μορφές...μου λείπεις...όχι εσύ...αλλά η παρουσία σου...μ' αρέσει που χω πάντα την αίσθησή της...αλλά είναι στιγμές που απελπίζομαι στην αίσθηση της απουσίας σου...ειδικά όταν μέσα μου ξέρω πως μια άλλη πόλη σε χαίρεται και σε υποδέχεται με τα φώτα της στους διάπλατους δρόμους της...πότε θα καπνίσουμε ένα φτηνό τσιγάρο;