Δε Γουεντινγκ Κράσερ...

Τον τελευταίο χρόνο έχουν ξεκινήσει και παντρεύονται οι φίλοι μου σαν τις μύγες...Προσοχή... οι φίλοι μου και όχι οι φίλες μου...πράγμα που πλέον με όσα μου συμβαίνουν δε μου φαίνεται και ιδιαίτερα αξιοπερίεργο, αν και αντικειμενικά εδώ που τα λέμε ΕΙΝΑΙ... Το θέμα είναι ότι αυτό τον καιρό μιλάω συνέχεια για τους γάμους που έρχονται, σκέφτομαι τι θα φορέσω, πόσο τέλεια θα περάσουμε, πόσο πάλι θα συγκινηθώ - σκέφτομαι να πάρω ειδικά χαρτομάντηλα ή καλύτερα κάποιο μαντήλι ασορτί με τα φορέματα...- και ότι ίσως εκεί να γνωρίσω και τον έρωτα της ζωής μου...λέμε τώρα...Με τη μία ή την άλλη πάντως, οι φίλοι μου με ονόμασαν γουέντινγκ κράσερ...εδώ που τα λέμε δε θα με χαλούσε... Άσε που δεν υπάρχει περίπτωση να μη χορέψεις...Το χειρότερο είναι πως άρχισα να βλέπω πως παντρεύομαι... το ακόμα χειρότερο είναι πως στο όνειρο είμαι τόσο χαρούμενη, που όταν ξυπνάω επέρχετε μια θλίψη που τελικά δε μου συμβαίνει στην πραγματικότητα