Friday, July 31, 2009

Καλοκαίρι στο Λιμάνι…Αύγουστος στην πόλη…

Καλοκαίρι στο Λιμάνι…Αύγουστος στην πόλη…

Για πρώτη φορά αποφάσισα να μην απομακρυνθώ από την ασφάλεια της οικίας μου για τον καλοκαιρινό μήνα …Αύγουστο. Απορώ ακόμα με αυτή μου την απόφαση. Ειλικρινά με συνθλίβει που δε θα φύγω προς θαλασσινές κατευθύνσεις, πλήρους αποτέφρωσης στην πλαστική άνεση μιας ξαπλώστρας, στο κάψιμο των πατουσών από τα ξαναμμένα βότσαλα και άσφαλτο, και αλκοολικές νύχτες παλιού λαικού στο απομακρυσμένο, στην άνω μεριά του χωριού, μπαρ του Κου Ντ. Το είχα τεράστια ανάγκη αλλά η συγκυρίες και μια διαστροφική πρόκληση προς τις αντοχές μου με καθήλωσαν στο λιμάνι, στην γειτονιά μου. Διότι με βάση το παραθεριστικό, καλοκαιρινό παρελθόν μου μόνο ως διαστροφή μπορεί να εκληφθεί τούτη η απόφαση.

Κι αφού άρχισα να συνειδητοποιώ πως αυτό κληροδότησα στον εαυτό μου για τούτο τον Αύγουστο, άρχισα να σκέφτομαι πως θα το μετατρέψω σε παραθεριστική περίοδο, ποιες θα είναι οι δραστηριότητές μου. Δεν ξέρω τίποτα για την πόλη μου τα καλοκαίρια. Το πιο φωτεινό σημείο είναι πως ήρθε στην ιδιοκτησία μου ένα ολοκαίνουργιο ποδήλατο…Μαγική συγκίνηση. Αλλά η ανάλυσή της ανήκει σε άλλο κεφάλαιο…

Για την ώρα αποφάσισα να ξεφυλλίσω μερικές εφημερίδες, δωρέαν τύπος σου λέει, με οδηγίες για την πόλη και όσους θα μείνουν πίσω σε αυτή…κοινώς παίξτο τουρίστας στην πόλη σου. Πήγαινε λέει μια βόλτα στην Ακρόπολη, πόσα χρόνια άλλωστε έχεις να το κάνεις; Κάνε λέει και μια βόλτα στη Διονυσίου Αεροπαγείτου…Έλα… δε μου είχε περάσει να κάνω όλα αυτά, που τα γράφει κάθε τουριστικός οδηγός…φίλε οδηγέ που τα γράφεις, έμεινες εσύ καλοκαίρι στην πόλη? Δε θέλω να γίνω τουρίστας εκεί που ζω την καθημερινότητά μου. Αυτό μπορώ να το κάνω οποιαδήποτε στιγμή. Πες μου ποια μπαρ θα παραμείνουν ανοιχτά, γιατί αυτά που πολύ αγαπώ στο δικό μου λιμάνι θα πάρουν κι αυτά τις διακοπές τους. Πες μου που θα πάω να φάω καλό ψάρι, φτηνό και χωρίς ταλαιπώρια βρε αδερφέ. Δε θέλω να φτάσω στη Νέα Μάκρη ε? Πάω και στο δικό μου χωριό…μισή ώρα παραπάνω είναι. κατέληξα πως αυτές οι δωρεές του τύπου, πουθενά δεν ωφελούν, τουλάχιστον για το καλοκαίρι… Οδηγοί πόλεις σου λέει μετά.

Λοιπόν το σκέφτηκα…
- Μαθήματα γαστρονομίας…Θα γίνω το πειραματόζωο. Να πιάσουν τόσο τα 4 εουρα που έδινα τα σαββατοκύριακα για ν’αγοράσω τους γκουρμέτ οδηγούς μαγειρικής των εφημερίδων. Θα μαγειρεύω…ότι μου κατεβαίνει…

- Φίλε οδηγέ, ξέρεις πως το Πέραμα, που συνήθως τυποποιείται στους βιομηχανικού, πτωχικού και γκέτο χαρακτηρισμούς, πρόκειται για ένα σπουδαίο βραδινό προορισμό. Φτηνό ψάρι, δίπλα στη θάλασσα, παρακολουθώντας το φέρι για Σαλαμίνα και παραδίπλα, καλοκαιρινό μπαρ με τέλεια ποτά, ατμόσφαιρα με αύρα αυθεντική, σούπερ μουσικές, πραγματικά ψαγμένες και χωρίς αναζητήσεις αναγνώρισης και αποδοχής και ο δρόμος της επιστροφής, μοναδικά ερωτικός…έχει και εξαιρετικές καβάτζες αν με πιάνεις…

- Βόλτες με το ποδήλατο…βόλτες με το ποδήλατο, βόλτες με το ποδήλατο…κολιές, καλαθάκι με ψώνια, σατανικά παιδικό και αθώο

- Εκτός από τις θλιμμένες πουτάνες της ζωής μου, σκέφτομαι να πάρω να διαβάσω ξανά τους μυστικούς 7 ή τα πέντα λαγωνικά…όλα αυτά σε συνδυασμό με το ποδήλατο…που ξέρεις μπορεί να βρω κι άλλους και να λύσουμε κάποιο μυστήριο. Παιδικές εμμονές καλοκαιριού…Δεν έχω κανένα να παίξω ποδόσφαιρο γαμώτο…

- Κρύα ντούζ..πότισμα των λουλουδιώνμε το λάστιχο και αυτομπουγέλωμα! Αυτό το κάνω έτσι κι αλλιώς κάθε καλοκαίρι

- Κείμενα πολλά κείμενα, λέξεις πολλές λέξεις, γραμμένες σε χαρτί και ύστερα σε υπολογιστή…

- Ύπνος…Το γελοίο είναι πως δε θέλω να κοιμάμαι, εκτός ξαπλώστρας και βοτσάλου υπό τη σκιά ενός δέντρου…βαριέμαι οικτρά εκτός… τα όνειρα δεν είναι τα ίδια..

- Λέω να διαβάσω και το θησαυρό της ΒΑγίας …

- Μουσική, πολύ μουσική, συνεχώς μουσική…καλιφορνέζικης προέλευσης, όπως και τα κρασιά που θα θελα να πιω, αλλά τα ήπια πέρυσι το καλοκαίρι!

- Ίσως να εξασκηθώ και στη φυσαρμόνικα…

- Και ν’ ανακαλύψω πόσοι ακόμα θα μείνουν στην πόλη…ποτέ δεν ξέρεις


Κι αφού ζήσω αυτό το καλοκαίρι στην πόλη θα σας δώσω free συμβουλές, όπως και ο free τύπος, μόνο που θα πιάσουν τόπο για του χρόνου….

Thursday, July 09, 2009

Όλα καλά καρδιά μου

...έσκυψε τρυφερά στ' αυτί του και είπε ψιθυριστά...κι ύστερα κούρνιασε στην αγκαλιά του...όλα καλά κι αποκοιμήθηκε...