Κάποτε στα νιάτα της η Madame Κουλίδου έγραψε...
Έγινα φευγάτη όπως πάντα ονειρευόμουν αγάπη μου...
Είναι ωραίο να φεύγεις μα ψυχοφθόρο
Μέσα από την αγάπη μου να φεύγω συνήθισα τη φοβάμαι τη δέσμευση του έρωτα
ακόμα κι αν την αναζητώ κάθε στιγμή ...
Δε μου φτάνουν οι στιγμές...Φεύγω για να βρω κι άλλες...
και τώρα αναρωτιέται αν αυτό την εκφράζει ακόμα...
σκύβει το κεφάλι και γνέφει θετικά...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment